YAPABİLDİKLERİM

          Yapabildiklerim mi? Şöyle düşünüyorum da, yapabildiğim hiçbir şey yok gibi geliyor. Ne yapabilirim ki? Hep ‘benden beklenenleri’ anlamaya çalıştım, onları yapmaya çalıştım. Hep benden istenenleri yaptım. Onlar belki ‘yaptığım’ eylerdi ama benim ‘yapmak istediklerim’ değildi. Sizin gönlünüzde değerli olmaya çalıştım. Sizin övdüğünüz kişi olmaya çalıştım. Sizin sevdiğiniz kişi olmaya çalıştım. Hiç ‘kendim’ olmadım. Şimdi düşünüyorum da, gene ‘ ‘sizin istediğiniz gibi’ olmaya çalıştığımı fark ediyorum. Kendime değer vermeyi bana öğretmediniz. ‘Kendim’ olmaya izin vermediniz. ‘Kendim’ olmamı istemediniz. Bugün bile bunu bilmiyorsunuz, istemiyorsunuz. Üstelik de bunu ‘benim için’ yaptığınızı, ‘benim iyiliğim’ için istediğinizi söylüyorsunuz. Bunları reddediyorum. Bütün yaptıklarınızı benim için değil ‘kendiniz için’ istediniz ve yaptınız. ‘Benim için’ olanla ‘kendiniz için’ olanın ayırdına varamadınız.
Bunun için sizi suçladığımı sanmayın, sizi suçlamıyorum. Bütün bunları siz de ‘kendiniz olamadığınız için’ yaptınız ve yapıyorsunuz. Sizler de alıştığınızı yapıyor, yaşadıklarınızı yaşatıyorsunuz. Bunlar için sizi suçlamıyorum ama sizi reddediyorum. Doğru duydunuz, sizi reddediyorum.
Ben, kendi ‘yapabildiklerim’i yapmak zorundayım. Bunu kendi varoluşumu anlamak için yapmak zorundayım. Bunu yapmak için sizi reddetmek zorunda kalmak beni çok üzüyor ama yapabileceğim başka bir şey yok. Sizi reddetmeden varolmak yolunu bana siz kapattınız. Ben ‘sizinle birlikte varolmak’ isterdim. Bu yolu siz kapattınız. Bütün bunları hiç bilmeyerek, merak etmeyerek, anlamayarak kapattınız. Şimdi siz, benim sizi reddederek varoluşumu görmek zorundasınız.
Ne ‘yapabilirim?’ Bilmiyorum? Ama yapmak istiyorum, denemek istiyorum. Sizin dışınızda, toplumun dışında, yalnız ‘kendim’ olarak ne yapabileceğimi denemek ve görmek istiyorum.
Hele de sizin kabul etmediğiniz şeyler benim için özel bir çekicilik oluşturuyor. Sizin kabul ettiklerinizi reddetmek, sizin reddettiklerinizi kabul etmek benim için çok önemli bir şey oluyor.Okumamı istiyorsunuz, okumuyorum.
Size ne kadar gereksinmem var oysa. Annemin omzuna babamın eline ne çok gereksinmem var. Ama biliyorum. Başımı annemin omzuna koyunca annem biraz sonra öğütlerine başlayacak. Babam elini omzuma koyunca ne yapmam gerektiğini söylemeye başlayacak. Ben, sadece annemin omzunu istiyorum, sadece babamın elini istiyorum. Beni anlamanızı istiyorum. Beni karşılıksız sevmenizi istiyorum. Beni yüreklendirmenizi istiyorum.
Değerli olduğumu sizden duymak istiyorum. Sevildiğimi sizden görmek istiyorum. Yararlı olduğumu sizden öğrenmek istiyorum. İstediğim tek şey beni kabul etmeniz. Bu çok mu zor?